251

Թագավորը գնում էր բանտ որպեսզի բանտարկյալներից մեկին ազատի և իր անունը անմահացնի։

Բանտարկյալները թագավորին ընդունեցին լավ բայց ստեցին թագավորին։

Թագավորը անխելք մարդ չեր նա հասկանում էր ով է անմեղ իսկ ով մեղավոր նա հասկացավ,որ բոլորը ուզում էին իրենց կաշին փրկել։

Երիտասարդը բոլոր բանտարկյալներից տարբերվեց նրանով, որ նա անլեղծ էր և նա ասաց որ նա արժանի էր մահապատժի։

Թագավորը վճիռ կայացրեց և ասաց որ երիտասարդին բաց արձակեն ։